YAHUDİLİK, SİYONİZM
İshak (A.S.)’ın oğlu olan Hz. Yakub'un lakabı "İsrail" idi. İsrâîl kelimesinin mânası ile ilgili olarak tefsirlerde yer alan yaygın açıklama, bunun İbrânîce’de ‘abdullah (Allah’ın kulu) anlamına geldiği şeklindedir. Burada İsrâ kelimesi ile “esir/tutsak” anlamındaki "Esîr" kelimesi arasında bağlantı kurulduğu anlaşılmaktadır. Taberî tefsirinde ayrıca safvetullah (Allah’ın saf ve seçkini) mânasına da yer verilmektedir. İsmin etimolojisine de uygun düşen benzer bir açıklamaya göre, İsrâîl kelimesinin kökeni “Allah’ın gözünde şerefli, yüce, hayırlı olan” mânasında seriyyullah’tır. (İsrâîl ve Ya‘kūb İsimlerinin Etimolojisi Üzerine Bir Değerlendirme, Salime Leyla Gürkan). Yahudilik, İbrâhîmî geleneğe bağlı monoteist din ailesi içinde yer alır ve bu ailenin en eski halkasını teşkil eder. Yayılımı ve etkisi açısından bir dünya dini özelliğine sahip olsa da iç dinamizmi açısından hem millî hem evrensel unsurlar taşımakta, inanç sistemi mânasında bir din olmanın ötesinde bir hayat tarzını ve dinî-etnik kimliği ifade etmektedir.
Yahudilik ilahi kaynaklı bir din olduğu hâlde, aslı, orijinali ile hiç ilgisi kalmamış farklı bir din, ırkçı bir yapıya büründürülmüştür. Aslı ile hemen hemen hiç bir bağı kalmamış, dünyevî, seküler bir hal almıştır. Bunu yapanlar ise dinden menfaat elde eden din adamları, hahamlar olmuştur. Zaten bugün yahudilerin çok daha fazla önemsedikleri Tevrat değil, onun yorumu, yahudi din adamları Hahamların görüş ve açıklamalarından ibaret olan Talmud dur. Siyonizm, Yahudi halkının millî ve siyasî hareketi olarak tanımlanır. Kelime, Kudüs’teki Siyon Dağı’ndan gelir. Genel olarak, Yahudilerin tarihî vatanı kabul ettikleri Filistin topraklarında (Eretz Yisrael) bir Yahudi devleti kurmayı ve onu korumayı amaçlayan ideolojidir. Kur’an’da çok geniş şekilde, bütün özellikleri ile anlatılmış bir gruptur. Bu anlayışı, ideolojiyi iyi tanımak insanlar için çok önemlidir. Çünkü bu anlayış tehlikedir ve sâdece insanlar için değil bütün evren için büyük bir tehlikedir. Bunların asla muktedir olmaması, azınlık olarak yaşaması daha hayırlıdır. Çıkarcı, menfaatçi, riyakâr insanlardan her türlü bela gelir. Çünkü bunlar göründükleri veya kendilerini tanımladıkları gibi değil, farklı, gizli ve zamana göre değişen ajandaları bulunmaktadır. Hiç bir ilkesi, kutsalı olmayan, çıkar ve menfaatlerine göre ilkelerini değiştiren bir yapıdır. Günümüzde tüm dünyada ekonomik olarak çok güçlü oldukları için bütün yönetimlere etki etmektedirler. Sözü fazla uzatmadan Kur’an’da ki özelliklerini maddeler halinde dikkatlerinize sunuyoruz.
Aralarında iman sahipleri çok azdır.
Allah yerine din adamlarını rab edinirler.
İman etmek için mucize görmek isterler.
Mucize görseler bile iman etmezler.
Gerçekten iman etmiş değillerdir.
Allah’ın ayetlerini tanımazlar.
Allah’ın kelamını tahrif etmişlerdir.
Allah’ın kitabını menfaat karşılığında değiştirmişlerdir.
Allah’a oğul isnad ederler.
Allah hakkında yalan uydururlar.
Allah yolunda çarpıklık ararlar.
Allah yolunda savaşmak gerektiğinde savaşmazlar.
Canlarını asla tehlikeye atmazlar.
Kuran azgınlıklarını ve inkarlarını arttırır.
İslam’a kin ve hınç beslerler.
Kitabı gereği gibi bilmezler.
Cinleri yüceltip Allah’a şirk koşarlar.
Tevrat’ın asıl hükümlerine uymazlar.
Menfaatlerine ve nefislerine uymayan emirleri uygulamazlar.
Ahiretten umut kesmişlerdir.
Dünyayı ahirete tercih ederler.
Allah’ın gönderdiği peygamberleri kıskançlıktan ötürü reddederler.
Peygamberleri hak olduklarını bildikleri halde yalanlarlar.
Peygamberlere büyüklük taslarlar.
Peygamberlere karşı saygısızdırlar.
Hz. İsa’yı öldürdüklerini zannetmektedirler.
Hz. Meryem’e iftira etmişlerdir.
Kuran’ı getirdiği için Hz.Cebrail’e düşman olmuşlardır.
Hz. İsa ve Hz. Davud tarafından lanetlenmişlerdir.
Gerçekte Hz.Muhammed’in peygamber olduğunu bilmektedirler.
Kendi dinlerine uymadıkları için müminlerden hoşnut olmazlar.
Müminleri imandan döndürmek isterler.
Müminlere iyilik isabet ettiğinde üzülürler.
Müminlere tuzak kurarlar.
Müminleri aldatmaya çalışırlar.
Müminlerle alay ederler.
Müminlere zarar veremezler.
Müminlerle Allah hakkında tartışmaya kalkarlar.
Uzun yaşamak isterler.
Müminlerin arasında casusluk yapmaya çalışırlar Müminlerin yanlış yolda olduklarını sanırlar.
Kendilerinin doğru yolda olduklarını iddia ederler.
Müminlerden çok korkarlar.
Ölümden korkuları çok fazladır.
Azgındırlar.
Nankördürler.
Güvenilmez ve itaatsizdirler.
Sürekli müminlere ihanet ederler.
Haram yiyicidirler.
İnsanları zenginliğe göre değerlendirirler.
Maddi menfaatlerinden vazgeçmezler.
Açgözlüdürler.
Faizle insanları sömürürler.
Zalimdirler.
Kendilerinden olmayanların haklarını yerler.
İkiyüzlüdürler.
Bozguncudurlar.
İnkarcıları dost edinirler.
Kendi aralarında da anlaşmazlık içindedirler.
Birbirlerini kötülüklerden sakındırmazlar.
Birbirlerine düşüp, kan akıtırlar.
Cennetin sadece kendileri için olduğunu sanırlar.
Kendilerine Allah’tan bir azap dokunsa bile bunun ancak kısa süreli olacağını düşünürler .
Allah’ın sadece kendilerini sevdiği iddiasındadırlar.
Allah onlara azgınlıkları yüzünden ağır yasaklar koymuştur.
Aşağılanma damgası vurulmuştur.
İnkarlarından dolayı lanetlenmişlerdir.
Hüseyin KUBAT
